عامل القایی هایپوکسی یک آلفا، فاکتور رشد اندوتلیال عروق و یک جلسه تمرین شنای زیر آبی

سابقه و هدف: سطوح سرمی عامل القایی هایپوکسی یک آلفا (hif-1α) و عامل رشد اندوتلیال عروق (vegf)  به عنوان فاکتورهای مهم در فرایند رگ زایی، با فعالیت ورزشی تغییر می کنند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی پاسخ سطوح سرمی hif-1α، vegf و درصد اشباع اکسیژن مویرگی محیطی (spo2) متعاقب 1 جلسه تمرین شنای زیر آبی در مردان جوان بود. مواد و روش ها: ده شناگر مرد (میانگین سن 26/2± 30/23 سال و شاخص توده بدنی 91/3± 80/23 کیلوگرم بر متر مربع)، داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. تمرین شامل 20 متر شنای زیر آبی بود که 10 بار تکرار شد و بین هر 2 تکرار نیز 1 دقیقه استراحت در نظر گرفته شده بود. نمونه گیری خون، قبل، بلافاصله و 2 ساعت پس از اجرای تمرین انجام شد. میزان spo2 قبل، بلافاصله پس از هر تکرار و 1 دقیقه بعد از اتمام تمرین اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 p<تحلیل شد. یافته ها: یک جلسه تمرین شنای زیر آبی، موجب افزایش معنادارvegf  سرم بلافاصله پس از تمرین شد (02/0p=) و 2 ساعت پس از تمرین به حدود سطح پایه بازگشت (67/0p=). سطح سرمیhif-1α  بلافاصله پس از تمرین تغییر معناداری نداشت (99/0p=)، اما 2 ساعت پس از تمرین کاهش معناداری داشت (01/0p=). علاوه بر آن، تغییر معناداری در میزان spo2 در هر 2 زمان پس از تمرین مشاهده نشد (05/0p=).   نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات شنای زیر آبی، با کاهش سطح سرمی hif-1α  و افزایش سطح سرمی vegf می تواند به عنوان یک عامل در شروع فرایندهای رگ زایی مشارکت داشته باشد و در جهت افزایش چگالی مویرگی در ورزشکاران مورد مطالعه قرار گیرد.